Ooit ben ik afgestudeerd als beroepskeuze-adviseur. Best heel grappig eigenlijk, want ik wist nooit wat ik wilde qua beroep.
Persoonlijke groei is sinds 2001 de rode draad in mijn leven. Toen begaf ik me op het spirituele pad en vele cursussen en workshops volgden. In Amersfoort heb ik de opleiding tot polyenergetisch therapeut afgerond.

In 2012 ging ik naar een bijeenkomst over nondualiteit in Breda en ging er ergens een belletje rinkelen bij mij. Ik realiseerde me dat ik niet het individu was, dat ik altijd dacht te zijn en dat mijn problemen dus niet persoonlijk waren. Dit gaf even veel opluchting, maar daarna kwamen er veel issues op ploppen, die ik lange tijd onder water had geduwd. Eigenlijk stond mijn leven sinds die tijd op zijn kop, want niets was wat het leek te zijn
Sinds 2012 staat mijn leven in het kader van zelfonderzoek en bewustzijn.

Het is een heel bijzonder proces, de realisatie van wat je werkelijk bent. Vooral ook omdat wat je bent jou nooit verlaten heeft, bewustzijn was er altijd al. Maar we zijn zo gewend om te focussen op wat we niet zijn (gedachtes, overtuigingen) dat we de natuurlijke staat van zijn uit het oog verloren zijn. Je hoeft nergens naar toe, je bent al thuis.
“Leuk verhaal”, denk je misschien, “maar wat moet ik hiermee?” Die vraag heb ik mezelf zo vaak gesteld, want het is best een ingewikkeld proces, maar tegenwoordig ben ik blij dat het kwartje gevallen is. 

We zien onszelf als de doener, maar het is bewustzijn in beweging, iets waar de mind niet bij kan.
De realisatie dat ik bewustzijn ben geeft veel rust en ruimte, maar het proces naar het integreren van dat inzicht in je dagdagelijks leven is vaak zeer lastig. Omdat je oude patronen en pijnen getriggerd worden door van alles en iedereen en de meeste mensen niet begrijpen hoe je in het leven staat. Ik heb zo vaak gedurende de afgelopen 10 jaar het gevoel gehad weer terug bij "af" te zijn. Maar ook dat is slechts een gevoel en een gedachte, als ik me daar niet mee identificeer is er niets aan de hand.

De wens om mensen te ondersteunen in hun proces is altijd overeind gebleven, want hier ligt mijn hart. Alles wat ik geleerd en ervaren heb in mijn leven komt hier samen. Ik combineer van alles en ben sterk op de praktijk gericht. Wat heb je aan al die mooie wijsheden en inzichten als je ze niet in het dagelijks leven kan integreren? Het is heel fijn om je te realiseren wat je werkelijk bent en dat de mogelijkheden dus oneindig zijn, maar als je gedachten jezelf in bedwang houden heb meer nodig dan alleen zelfonderzoek. Tenminste, dat is mijn ervaring en daarom combineer ik bewust Zijn met allerlei technieken om vanuit bewustzijn vorm te geven aan de unieke expressie, die jij belichaamt.

Humor is erg belangrijk voor mij, lachen is gezond en wordt in mijn ogen erg onderschat. Als je het hebt over bewust in het nu zijn is lachen een heel mooie manier om dat even te ervaren. Als je lacht denk je immers nergens aan.

Al lopende ontstaat een pad en het blijft heel mooi om te zien dat altijd het juiste op het juiste moment verschijnt. Dat ene boek, die bepaalde leraar, die workshop, quotes en noem maar op.
Iedereen is een unieke expressie van bewustzijn, ik ben geen kloon van iemand en het maakt mij ook niet uit wie een bepaalde tekst geschreven heeft, als iets resoneert dan resoneert het. Ik laat me dan ook inspireren door veel mensen. Om je een idee te geven hier wat van mijn inspiratiebronnen:

Joanika Ring
Rupert Spira
Dick Sinnige
Adyashanti
Jan van Delden

Dat lijkt heel wat, maar in feite draait het allemaal om 1 "ding", waar eigenlijk geen woorden voor zijn en wat iedereen toch probeert te omschrijven of benaderen vanuit zijn of haar insteek/uniciteit.

Ik heb maar 1 goeroe: het dagelijks leven. Juist het dagelijks leven schotelt mij situaties voor waar ik heel veel van kan leren. En met leren bedoel ik dan de waarheid ontdekken in de zin van wat we in essentie zijn (bewustzijn) door de egopatronen te doorzien.

 Ik realiseer me dat dit allemaal nogal vaag of abstract kan klinken, maar zoals ik al eerder schreef ben ik heel praktisch ingesteld. Iedereen is anders, dus mijn begeleiding is afgestemd op degene die voor me zit. 

Er is zeer veel gezegd en geschreven over nondualiteit of advaita vedanta, dus ik houd het heel beknopt. Het inzicht dat opkwam na de bijeenkomst in 2012 bracht een ommekeer teweeg in mijn leven, maar momenteel zie ik het meer als een gegeven en hang ik er niet teveel aan op.
Dit filmpje van Paul Smit vind ik erg helder: